دخترونه

آدم هـا می آینـد

زنـدگی می کننـد

می میـرنـد و می رونـد …

امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو

آن هـنگـام آغـاز می شـود کـه

آدمی می رود امــا نـمی میـرد!

مـی مـــانــد

و نبـودنـش در بـودن ِ تـو

چنـان تـه نـشیـن می شـود

کـه تـــو می میـری

در حالـی کـه زنــده ای …

وقتی بغضم شکسته شد...

و نفس هایم؛

غرق شد در اندوه و بی تابی،

فقط "سکوت" با من بود!!

گاه گاهی که تنم...

خسته از لحظه ها؛

به سوی تلخ ترین مرداب زندگی کشیده می شد،

و شب هایی که بالشم

خیس می شد از اشک شبانه حسرت...

فقط "سکوت" با من بود

فقط "سکوت" با من بود

فقط "سکوت" با من بود